Οι 10 καλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες στην ιστορία

Το ποδόσφαιρο υπάρχει εδώ και αιώνες, ωστόσο κάποιοι παίκτες, προπονητές και ομάδες θυμούνται όσος καιρός κι αν έχει περάσει. Οι κληρονομιές παραμένουν για πάντα, έτσι οι νεότερες γενιές εξακολουθούν να ακούν για επιτεύγματα που συνέβησαν πολύ πριν από τη γέννηση.

Παρόλο που μιλάμε για ένα άθλημα που είναι συναρπαστικό για πάνω από έναν αιώνα και παίζεται παγκοσμίως, ορισμένες ομάδες κατάφεραν να μείνουν στη μνήμη όλων για πολύ καιρό. Οι σύλλογοι που θεωρούνται γίγαντες οφείλουν τώρα τη φήμη τους σε επιτεύγματα του παρελθόντος. Αλλά όσοι πέτυχαν στη συνέχεια έπρεπε να γράψουν ιστορία. Ρίξτε μια ματιά στις δέκα καλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες όλων των εποχών.

>> Οι καλύτερες στοιχηματικές ιστοσελίδες στην Ελλάδα (2024)

Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο έχει δει αρκετές εξαιρετικές ομάδες όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, μόνο λίγοι μπήκαν στην ιστορία. Αυτές είναι οι δέκα καλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες στην ιστορία, με βάση τους τίτλους που κατακτήθηκαν, τους παίκτες που ήταν μέρος τους και τον αντίκτυπο που είχαν στην ιστορία του αθλήματος:

 

Top 10. Ουγγαρία (1953 – 1958)

• Σημαντικοί τίτλοι: Ολυμπιακοί Αγώνες 1952, Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης 1953

• Σημαντικοί παίκτες: Sándor Kocsis, Nándor Hidegkuti, Ferenc Puskás

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Τακτική του Γκούζταβ Σέμπες επηρεασμένη από τον Τζίμι Χόγκαν

Η Ουγγαρία ήταν κάποτε μια ευρωπαϊκή δύναμη που κυριάρχησε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όχι μόνο θριάμβευσαν πάνω από ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, αλλά ήταν και στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης τη δεκαετία του 1950. Η λεγόμενη ουγγρική «Golden Team», με αρχηγό τον Guztáv Sebes στο σκάφος και με επικεφαλής τον διάσημο επιθετικό Ferenc Puskas στο γήπεδο, θεωρείται ευρέως μια από τις καλύτερες ομάδες που, συγκλονιστικά, δεν έγιναν ποτέ παγκόσμιοι πρωταθλητές – αν και έφτασε πολύ κοντά .

Η Ουγγαρία μπήκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 ως σταθερά φαβορί, καθώς έγινε η πρώτη που νίκησε την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ στον αξέχαστο “Match of the Century” τον Νοέμβριο του 1953 και απολάμβανε ένα αήττητο ρεκόρ από τον Μάιο του 1950.

Είχαν μια αξιοσημείωτη πορεία σε όλο το τουρνουά, αλλά εμφανίστηκαν λίγο στον τελικό, χάνοντας 3-2 από τη Δυτική Γερμανία. Ωστόσο, οι «Μαγικοί Μαγυάροι» δημιούργησαν μια μακροχρόνια κληρονομιά στο άθλημα.

 

Τοπ 9 της Δυτικής Γερμανίας (1970 – 1974)

• Σημαντικοί τίτλοι: Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1972, Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 1974

• Σημαντικοί παίκτες: Γκερντ Μύλλερ, Φραντς Μπεκενμπάουερ, Λόταρ Ματθάους

• Αξιοσημείωτη Ιστορία: Ενσωμάτωσε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών και αρνήθηκε την Ολλανδία “απόλυτο ποδόσφαιρο”.

Η Δυτική Γερμανία πέτυχε ένα ακόμη καλύτερο επίτευγμα στο Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA του 1974, που διεξήχθη στην έδρα της, αφού κατέκτησε εκπληκτικά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972. Η προσέγγιση του «total football» της Ολλανδίας είχε προβλεφθεί ότι θα κερδίσει εκείνη τη χρονιά, αλλά οι γηπεδούχοι σόκαραν τον Γιόχαν Κρόιφ και την ομάδα του με τη νίκη με 2-1 στον μεγάλο τελικό.

 

Top 8. Άγιαξ (1970 – 1973)

• Σημαντικοί τίτλοι: Ευρωπαϊκό Κύπελλο 1971, 1972 και 1973

• Σημαντικοί παίκτες: Γιόχαν Κρόιφ, Γιόχαν Νέσκενς, Ρουντ Κρολ

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Εφευρέθηκε το “ολικό ποδόσφαιρο” υπό τον προπονητή Rinus Michels.

Για να συζητήσουμε για την εθνική Ολλανδίας, που έφτασε κοντά στην κατάκτηση του Μουντιάλ, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι επηρέασε το στυλ παιχνιδιού τους.

Σε επίπεδο συλλόγων, η ομάδα που άλλαξε το παιχνίδι πρέπει να αναζητηθεί στη δεκαετία του 1970. Ο Άγιαξ θα ήταν το πρώτο προϊόν του στυλ παιχνιδιού του «ολικού ποδοσφαίρου» του Ρίνους Μίχελς, εμπνέοντας τον υπόλοιπο κόσμο, ιδιαίτερα την εθνική ομάδα της Ολλανδίας, κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας.

Επαναστατικό ποδόσφαιρο

Η διεθνής επιτυχία που διέφυγε ο Γιόχαν Κρόιφ έρχεται σε αντίθεση με την ομάδα του Άγιαξ, η οποία κατέκτησε τρία συνεχόμενα ευρωπαϊκά κύπελλα από το 1971 έως το 1973, νικώντας στους τελικούς τον Παναθηναϊκό, την Ίντερ και τη Γιουβέντους.

Το πιο σημαντικό επίτευγμα της ομάδας, ωστόσο, ήταν ο αντίκτυπός της στο υπόλοιπο διεθνές ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα στην Ολλανδία και τη Βαρκελώνη. Μια ομάδα του Άγιαξ καθιέρωσε μια ποδοσφαιρική φιλοσοφία που έχει επηρεάσει το όμορφο παιχνίδι για πάνω από πενήντα χρόνια.

 

Top 7. Ισπανία (2008 – 2012)

• Σημαντικοί τίτλοι: 2008 UEFA Euro, 2010 FIFA World Cup, 2012 UEFA Euro

• Σημαντικοί παίκτες: Αντρές Ινιέστα, Τσάβι Ερνάντες, Νταβίντ Βίγια, Κάρλες Πουγιόλ

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Προσάρμοσε το επιτυχημένο στυλ παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα και κυριάρχησε στην Ευρώπη

Η Ισπανία αγωνίζεται εδώ και καιρό να κάνει εντύπωση στο διεθνές ποδόσφαιρο, παρά το γεγονός ότι έχει δύο από τους πιο αναγνωρίσιμους αθλητικούς συλλόγους, τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Ωστόσο, τα πράγματα θα βελτιωνόταν το 2008. Η Ισπανία κέρδισε το τουρνουά Euro 2008, το πρώτο της σημαντικό τρόπαιο σε περισσότερα από 40 χρόνια, ξεκινώντας την πιο ευημερούσα περίοδο υπό τον Λουίς Αραγονές.

Η Μεγαλύτερη Δόξα

Η Ισπανία θριάμβευσε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στη Νότια Αφρική υπό τον Vicente Del Bosque, και έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που το έκανε εκτός της ηπείρου της χρησιμοποιώντας τους καλύτερους παίκτες που είχαν βγάλει ποτέ. Η ισπανική ομάδα, η οποία είχε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, περιλάμβανε τους καλύτερους παίκτες από τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπαρτσελόνα.

Η Ισπανία δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένη, καθώς κέρδισε άλλο ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2012. Έγινε η πρώτη εθνική ομάδα που κέρδισε τρεις διαδοχικές κορώνες με την τρίτη συνεχόμενη νίκη της. Η Ισπανία κυβέρνησε τον κόσμο από το 2008 έως το 2012. Η εντυπωσιακή πορεία της τελείωσε το 2014, καθώς δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τον τίτλο της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Η Ισπανία αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων, τερματίζοντας έτσι τη χρυσή της εποχή.

 

Top 6. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1992 – 2000)

• Σημαντικοί τίτλοι: 1999 τρεμπλ

• Σημαντικοί παίκτες: Πολ Σκόουλς, Γκάρι Νέβιλ, Ράιαν Γκιγκς

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Κατηγορία 92 κυριάρχων ποδοσφαιρικών συλλόγων κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, με οδηγό τον Sir Alex Ferguson

Αν και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν πάντα κυρίαρχη δύναμη στην Αγγλία, η ακμή της ήρθε στη δεκαετία του 1990. Κατά τη διάρκεια της αξιοσημείωτης 26χρονης βασιλείας του Sir Alex Ferguson στο Old Trafford, υπήρξαν πολλές νίκες. Ωστόσο, κοιτάζοντας μόνο τη δεκαετία του 1990, θα παρατηρήσετε μια δυναστεία που κυβέρνησε την Αγγλία και ξεπέρασε άλλες ομάδες παγκόσμιας κλάσης όπως η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ.

Ο Φέργκιουσον, πρέπει να ομολογήσουμε, πρώτα δυσκολεύτηκε. Παρόλα αυτά κατάφερε να ξεπεράσει τα ταραχώδη πρώτα χρόνια του συλλόγου και τελικά έχτισε μια δυνατή ομάδα φέρνοντας νέους παίκτες και ανεβάζοντας ανερχόμενους παίκτες. Στην κορυφαία αγγλική κατηγορία κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, η Γιουνάιτεντ ήταν αναμφισβήτητα καλύτερη από την αρχική σεζόν 1991-1992 του πρωταθλήματος.

Το Τριμπλ

Το πρώτο τρεμπλ των Κόκκινων Διαβόλων υπό τον Φέργκιουσον τη σεζόν 1998–99 σηματοδότησε αναμφισβήτητα την κορυφή εκείνης της λαμπρής εποχής. Η Γιουνάιτεντ πέτυχε μια από τις πιο σημαντικές νίκες επιστροφής στην ιστορία του ποδοσφαίρου στις 26 Μαΐου 1999.

Μέχρι εκείνο το σημείο, η Γιουνάιτεντ είχε ήδη κερδίσει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Αγγλίας. Ωστόσο, δεν είχαν ακόμη αντιμετωπίσει την Μπάγερν Μονάχου στον αγώνα του πρωταθλήματος UEFA Champions League. Καθώς μπήκαν στην παράταση με 1-0, φαινόταν σαν να είχαν τελειώσει οι ελπίδες τους για τρεμπλ. Ωστόσο, τότε ήταν που έκαναν μάθημα σε όλους.

Στην παράταση, η Γιουνάιτεντ έκανε την επιστροφή από δύο κόρνερ που εκτέλεσε ο Ντέιβιντ Μπέκαμ. Σε μια εκπληκτική νίκη για τα βιβλία των ρεκόρ, ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ πέτυχε το νικητήριο γκολ μόλις δύο λεπτά αφότου ο Τέντι Σέρινγκχαμ ισοφάρισε στο 90+1 με μια χαλαρή μπάλα.

Η Γιουνάιτεντ κέρδισε μεταξύ 1992 και 2000:

• Πέντε Πρέμιερ Λιγκ

• Τρία Κύπελλα Αγγλίας

• Ένα Λιγκ Καπ

• Τρεις Κοινοτικές Ασπίδες

• Ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο

• Και φυσικά, αυτός ο επικός τίτλος Champions League.

 

Top 5. Ρεάλ Μαδρίτης (2016 – 2018)

• Σημαντικοί τίτλοι: 2016, 2017 και 2018 UEFA Champions League

• Σημαντικοί παίκτες: Λούκα Μόντριτς, Σέρχιο Ράμος, Κριστιάνο Ρονάλντο

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Η πρώτη ομάδα που κέρδισε τρία συνεχόμενα Champions League, όλα υπό τον Ζινεντίν Ζιντάν.

Ποιος λέει ότι η σημερινή εποχή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γραφτεί ιστορία; Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ζωντανή απόδειξη αυτού. Οι Μερένγκες έχουν ήδη δώσει στον κόσμο αρκετές εμβληματικές ομάδες, αλλά έδειξαν από το 2016 έως το 2018 ότι δεν τελείωσαν ποτέ να γράφουν ιστορία. Η Ρεάλ Μαδρίτης έστειλε ένα σαφές μήνυμα το 2016, όταν όλα έδειχναν να πηγαίνουν στραβά: μην τα διαγράφετε ποτέ.

Ως έκτακτη απόφαση, το διοικητικό συμβούλιο προώθησε τον Ζινεντίν Ζιντάν από τη Ρεάλ Μαδρίτης Β, αφού η ομάδα του Ραφαέλ Μπενίτεθ είχε ένα ανώμαλο ξεκίνημα στη σεζόν. Ο Ζίζου είχε υπηρετήσει ως βοηθός του Carlo Ancelotti όταν οι Blancos κέρδισαν το 10ο πρωτάθλημα Champions League το 2014, παρά το γεγονός ότι χρειάζονταν περισσότερη διοικητική εμπειρία σε ανώτερο επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, απέκτησε κάποιες γνώσεις για τη θέση. Και ο Ζίζου θα χρειαζόταν μόνο λίγο χρόνο για να γυρίσει τις τύχες της ομάδας.

Ηπειρωτική υπεροχή

Η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε το UEFA Champions League υπό την ηγεσία του Ζιντάν μόλις τέσσερις μήνες αφότου ανέλαβε. Ήταν η πρώτη ομάδα που κέρδισε τρεις διαδοχικούς τίτλους UCL μετά την κατάκτηση ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων τις επόμενες δύο σεζόν. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή. Αυτή η νικήτρια ομάδα υποστήριξε άψογα τα ιδανικά του συλλόγου και έδειξε στην υπόλοιπη Ευρώπη γιατί πρέπει πάντα να φοβάται τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Αυτή η ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης, με επικεφαλής το διάσημο BBC (Γκάρεθ Μπέιλ, Καρίμ Μπενζεμά και Κριστιάνο Ρονάλντο), ήταν τόσο σκληρή όσο κι αν ήταν. Ο Σέρχιο Ράμος και ο Ραφαέλ Βαράν ήταν στο απόγειο της καριέρας τους και οι Λούκα Μόντριτς, Κασεμίρο και Τόνι Κρόος έλεγχαν τη μεσαία γραμμή. Ο τερματοφύλακας Κέιλορ Νάβας ήταν βράχος ανάμεσα στα δοκάρια. Αυτή η ομάδα κέρδισε στην ήπειρο και το πρωτάθλημα της La Liga.

 

Top 4. Μίλαν (1988 – 1994)

• Σημαντικοί τίτλοι: Κύπελλα Ευρώπης 1989, 1990 και 1994

• Σημαντικοί παίκτες: Πάολο Μαλντίνι, Ρουντ Γκούλιτ, Μάρκο Φαν Μπάστεν

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Απομακρύνθηκε από το δημοφιλές «κατενάτσιο» της Ιταλίας και κατέκτησε την Ευρώπη υπό τον Arrigo Sacchi.

Μία από τις πιο σημαντικές ομάδες στην Ιταλία, η Μίλαν, βίωσε μια δύσκολη περίοδο τη δεκαετία του 1980 καθώς δεν κατάφερε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα Scudetto μετά το 1979. Δύσκολα πολλοί το είχαν προβλέψει, αλλά το καλοκαίρι του 1987 θα επέφερε αλλαγές. Οι Rossoneri δεν θα είχαν μετανιώσει που πίστευαν στον Arrigo Sacchi. Η νοοτροπία των Ροσονέρι άλλαξε από τον Ιταλό τεχνικό, ο οποίος επέλεξε ένα επιθετικό στυλ παιχνιδιού που τελικά έδωσε μερίσματα.

Στο ντεμπούτο του, ο Sacchi οδήγησε την AC Milan σε δύο συνεχόμενες νίκες στα ευρωπαϊκά κύπελλα αφού οδήγησε την ομάδα σε ένα πρωτάθλημα Serie A. Ο θρίαμβος της Μίλαν το 1989 ξεχωρίζει ιδιαίτερα αφού νίκησε τη Ρεάλ Μαδρίτης με 5-0 στον δεύτερο αγώνα των ημιτελικών πριν νικήσει τη Στεάουα Βουκουρεστίου με σκορ τέσσερα στο παιχνίδι του πρωταθλήματος.

Μια νέα εποχή ποδοσφαίρου στην Ιταλία

Η ομάδα του Μιλάνου έφερε επανάσταση στο ιταλικό ποδόσφαιρο, αλλάζοντας το αμυντικό στυλ “Catenaccio” που είχε κυριαρχήσει στο παρελθόν στο έθνος, τον σύλλογο και άλλες ομάδες. Ο Ρουντ Γκούλιτ, ο Μάρκο βαν Μπάστεν και ο Φρανκ Ράικαρντ, μια ολλανδική τριάδα, υπηρέτησε ως αρχηγός της και περιλάμβανε επίσης ταλέντα όπως ο Φράνκο Μπαρέσι και ο Πάολο Μαλντίνι.

Ο Sacchi έφυγε μετά την εκστρατεία του 1990-91, θέτοντας τις βάσεις για μελλοντική ανάπτυξη. Αφού τον διαδέχθηκε ο Φάμπιο Καπέλο, η Μίλαν κέρδισε τρία πρωταθλήματα Serie A, δύο μετάλλια Supercoppa Italiana και ένα επιπλέον πρωτάθλημα Champions League τις επόμενες σεζόν.

Ο Capello εξακολουθεί να αξίζει επαίνους για την επέκταση της χρυσής εποχής του San Siro, αλλά είναι δίκαιο να ισχυριστεί κανείς ότι οι προηγούμενες προσπάθειες του Sacchi συνέβαλαν σε κάποια από την επιτυχία του. Σε κάθε περίπτωση, εξαιτίας και των δύο η Μίλαν κυριάρχησε μεταξύ 1988 και 1994.

 

Top 3. Βραζιλία (1958 – 1970)

• Σημαντικοί τίτλοι: Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 1958, 1962 και 1970

• Σημαντικοί παίκτες: Πελέ, Ζαϊρζίνιο, Ριβελίνο

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Έπαιξε ποδόσφαιρο μπροστά από την εποχή του και συνέβαλε σημαντικά στην παγκόσμια διάδοση του ποδοσφαίρου.

Για πολύ μεγάλο διάστημα, η Εθνική Βραζιλίας βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των πρωταθλητών Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η επιτυχία της La Verde-amarela κατά την περίοδο 1958–1970, που θεωρείται ως η «χρυσή εποχή» του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, είναι κυρίως υπεύθυνη για την κατάστασή της ως μία από τις περισσότερες ομάδες του διεθνούς αθλητισμού.

Η Βραζιλία κέρδισε τρία εκπληκτικά Παγκόσμια Κύπελλα σε δώδεκα χρόνια, με επικεφαλής τον Πελέ, έναν από τους πιο συναρπαστικούς παίκτες του αθλήματος. Στα 17 του, ο αστέρας της Σάντος καθοδήγησε τη Λα Καναρίνια στη νίκη του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1958 και στη συνέχεια τους βοήθησε να κάνουν συνεχόμενες νίκες το 1962. Η Βραζιλία δεν μπορούσε να έχει ανταγωνιστική ομάδα το 1966 λόγω εγχώριων πολιτικών αναταραχών, αλλά επανήλθε στο 1970 για αυτό που θεωρείται ως το καλύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο όλων των εποχών.

Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970

Η Βραζιλία σημείωσε 19 γκολ σε έξι αγώνες σε όλο αυτό το πρωτάθλημα καθ’ οδόν προς τον τελικό εναντίον της Ιταλίας, την οποία νίκησε με 4-1 για να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για τρίτη φορά. Μαζί με τον Πελέ, παίκτες όπως ο Garrincha, ο Jairzinho, ο Gerson, ο Tosto και ο Rivelino ήταν μέρος αυτής της επιθετικής Βραζιλίας που κυβέρνησε τον κόσμο εκείνα τα χρόνια.

 

Top 2. Ρεάλ Μαδρίτης (1955 – 1960)

• Σημαντικοί τίτλοι: Ευρωπαϊκό Κύπελλο 1956, 1957, 1958, 1959 και 1960

• Σημαντικοί παίκτες: Alfredo Di Stefano, Paco Gento, Ferenc Puskás

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Έκανε ρεκόρ και κέρδισε σχεδόν κάθε τουρνουά που έπαιξε.

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι, χωρίς αμφιβολία, το αντίστοιχο της Βραζιλίας σε επίπεδο συλλόγου, κερδίζοντας τη φήμη ως η πιο κυρίαρχη εθνική ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο. Οι Μερένγκες καθιέρωσαν το καθεστώς τους ως η πιο αναγνωρίσιμη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο κατά τη δεκαετία του 1950, όπως η La Verde-amarela οφείλει μεγάλο μέρος αυτής της αναγνώρισης στην επιτυχία τους στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Εκείνες τις μέρες, η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν απλά αήττητη. Οι Blancos, με επικεφαλής δύο σπουδαίους όλων των εποχών, τον Alfredo Di Stefano και τον Ferenc Puskas, κέρδισαν το Ευρωπαϊκό Κύπελλο πέντε φορές από το 1956 έως το 1960. Η ηγεμονία τους στην Ευρώπη ανατράπηκε από την Μπενφίκα, η οποία κέρδισε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα.

Ένας από τους Μεγάλους Όλων των Εποχών

Πολλοί που είδαν αυτή την ομάδα ένιωσαν δέος για το τι έκανε η Μαδρίτη στο γήπεδο, αν και δεν υπάρχουν πολλά βίντεο ή άλλα αρχεία σχετικά με εκείνα τα χρόνια. Ο Ντι Στέφανο αναγνωρίζεται από πολλούς ως ένας από τους βασικούς παίκτες που έπαιξαν ποτέ το παιχνίδι. Για άλλους, είναι στο ίδιο επίπεδο ή πάνω από τον Πελέ, τον Ντιέγκο Μαραντόνα και τον Λιονέλ Μέσι.

Σε κάθε περίπτωση, λίγοι σύλλογοι μπόρεσαν ποτέ να διατηρήσουν μια τέτοια εξαιρετική κυριαρχία για όσο διάστημα η Μαδρίτη τότε. Το να τις κατατάξουμε ως μία από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές ομάδες όλων των εποχών είναι λογικό.

 

Top 1. Barcelona (2008 – 2012)

• Σημαντικοί τίτλοι: 2009 εξάπλωμα

• Σημαντικοί παίκτες: Λιονέλ Μέσι, Αντρές Ινιέστα, Τσάβι Ερνάντεθ

• Αξιοσημείωτη ιστορία: Πραγματοποίησε μερικά από τα πιο απίστευτα κατορθώματα οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής ομάδας και δημιούργησε ένα επαναστατικό στυλ παιχνιδιού υπό τον Πεπ Γκουαρδιόλα.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα διέψευσε ότι η ιστορία είχε γραφτεί ήδη από το γύρισμα του εικοστού πρώτου αιώνα. Αφού διαδέχθηκε τον Φρανκ Ράικαρντ ως προπονητής της Μπαρτσελόνα, επανέφερε την ομάδα σε καλό δρόμο και συγκέντρωσε τη μεγαλύτερη ομάδα στην ιστορία. Υπήρχαν μόνο μερικά τρόπαια που οι Καταλανοί δεν κατάφεραν να κερδίσουν όσο ήταν επικεφαλής ο Πεπ.

Είναι απλά εκπληκτικό αυτό που πέτυχε ο Γκουαρδιόλα στη Μπαρτσελόνα. Οι Cules ήταν εξοπλισμένοι με όλα όσα χρειάζονταν για να κερδίσουν και ο Ισπανός προπονητής αναγνώρισε ότι είχαν επίσης τη δυνατότητα να φέρουν επανάσταση στο ποδόσφαιρο. Υπό τον Γκουαρδιόλα, η Μπαρτσελόνα υιοθέτησε ένα στυλ παιχνιδιού Tiki-Taka που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ στο ποδόσφαιρο. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι το πέτυχε το 2010 όταν όλα έμοιαζαν να είχαν εφευρεθεί.

Απαράμιλλη επιτυχία

Στην πρώτη σεζόν του Γκουαρδιόλα, η Μπαρτσελόνα κέρδισε τη La Liga, το Champions League και το Copa del Rey. Ως εκ τούτου, ένας ισπανικός σύλλογος πέτυχε το τριπλό για πρώτη φορά. Όπως έκαναν ο Άγιαξ και η εθνική ομάδα της Ολλανδίας τη δεκαετία του 1970, οι μέθοδοι της Μπάρτσα για την κατάκτηση αυτών των τίτλων έκαναν τους υποστηρικτές της ακόμα πιο περήφανους και ενέπνευσαν το υπόλοιπο διεθνές ποδόσφαιρο.

Επιλέγοντας καινοτόμες στρατηγικές, όπως η χρήση του Λιονέλ Μέσι ως ψεύτικο Νο. 9, ο Γκουαρδιόλα έδειξε ότι ήταν ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα και ήταν χρόνια μπροστά από τους συγχρόνους του. Κερδίζοντας το Σούπερ Καπ της ΟΥΕΦΑ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA αργότερα εκείνη τη χρονιά, η Μπαρτσελόνα του μετέτρεψε το εναρκτήριο τριπλό σε άψογη εξάδα το 2009 για την ομάδα.

Η βασιλεία του Γκουαρδιόλα ως βασιλιάς της Μπαρτσελόνα έληξε το 2012 όταν ο Πεπ αποφάσισε να φύγει από την ομάδα. Μετά την αποχώρησή του, η ομάδα χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2015 για να διεκδικήσει άλλο ένα ηπειρωτικό πρωτάθλημα. Επιπλέον, η μακροχρόνια αντίπαλος Ρεάλ Μαδρίτης αύξησε το προβάδισμά της στους τίτλους του Champions League που κέρδισε.

Με άλλα λόγια, ο Γκουαρδιόλα ήταν ο νικητής προπονητής της Μπαρτσελόνα. Παρέδωσε: πριν φύγει από το Camp Nou.

• Τρεις τίτλοι La Liga

• Δύο UEFA Champions League

• Δύο τίτλοι Copa del Rey

• Τρία Σούπερ Καπ Ισπανίας, δύο Σούπερ Καπ UEFA

• Δύο Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων της FIFA.

συμπεράσματα

Υπήρξαν πολλοί άλλοι φανταστικοί συνδυασμοί εδώ και τόσο καιρό. Την τρέχουσα περίοδο, ομάδες όπως η Τσέλσι ή η Μάντσεστερ Σίτι έχουν επίσης γράψει ιστορία. Η Λίβερπουλ είχε περισσότερες από μία ομάδες που άφησαν τη σφραγίδα της στο ποδόσφαιρο.

Σε όλη την ιστορία, οι άνθρωποι θα θυμούνται εθνικές ομάδες όπως η Αργεντινή του Μαραντόνα ή η Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο. Όμως αυτές οι δέκα ομάδες άλλαξαν το παιχνίδι για πάντα.