Κατηγορία: Baseball column greece

Ποιος θα κερδίσει το mlb rookie της χρονιάς 2023; προφητεία

Η σεζόν MLB 2022 είναι μια από τις καλύτερες κατηγορίες rookie στην πρόσφατη μνήμη. Ο Julio Rodríguez και ο Michael Harris II κέρδισαν το βραβείο του Rookie of the Year στην AL & NL. Την ίδια στιγμή, οι Adley Rutschman, Spencer Strider, Jeremy Peña, Steven Kwan, George Kirby, Bobby Witt Jr. και Brendan Donovan επηρέασαν επίσης σημαντικά το πρωτάθλημα.

Θα είναι μια προκλητική κίνηση για την κατηγορία rookie του 2023, αλλά έχει μερικούς συναρπαστικούς παίκτες ικανούς να δημιουργήσουν παρόμοιο buzz.

Εδώ, επισημαίνουμε τους τρεις παίκτες που είναι πιο πιθανό να κερδίσουν το Rookie of the Year το 2023.

Ο χρόνος αναπαραγωγής και τα προηγούμενα ρεκόρ παραγωγής είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες για να επιλέξετε ποιος θα κάνει μια λίστα, αλλά υπάρχουν πάντα μερικές εκπλήξεις στην πορεία.

 

• Hunter Brown, Houston Astros

Ο Χάντερ Μπράουν πιθανότατα δεν θα έχει θέση στο ροτέισον του Χιούστον Άστρος αυτή τη σεζόν, αλλά ούτε ο πρωτάρης του Άτλαντα Μπρέιβς ξεχώρισε τον Σπένσερ Στράιντερ την περασμένη σεζόν. Ο Strider τελικά πέρασε στον αρχικό ρόλο και δεν κοίταξε ποτέ πίσω.

Ο Μπράουν, 24 ετών, κλήθηκε στα μεγάλα πρωταθλήματα τον περασμένο Σεπτέμβριο, η πρώτη του γεύση από τα μεγάλα πρωταθλήματα. Κατέγραψε 0,89 ERA, 1,08 WHIP, & 22 strikeouts σε 20,1 innings, με δύο εκκινήσεις και πέντε εμφανίσεις εκτός πάγκου. Αυτό του χάρισε μια θέση στο ρόστερ των πλέι οφ και πήγε σε 3,2 αγώνες χωρίς σκορ τον Οκτώβριο.

Ακόμη και με την αποχώρηση του Justin Verlander, οι Astros εξακολουθούν να έχουν τους Framber Valdez, Cristian Javier, Lance McCullers Jr., Luis García και José Urquidy στην αρχική τους σύνθεση των πέντε ατόμων για να ξεκινήσουν τη χρονιά. Ωστόσο, ένας από αυτούς τους τύπους τραυματίζεται ή περνάει από μια δύσκολη κατάσταση, και ο Brown είναι ο επόμενος στη σειρά, και δεν αποκλείεται να γίνει rotation έξι ατόμων που ξεκινά φέτος.

 

• Triston Casas, Boston Red Sox

Ο Triston Casas έχει έναν ξεκάθαρο δρόμο για μια αρχική πρώτη δουλειά βάσης για τους Boston Red Sox μετά την απελευθέρωση του Eric Hosmer νωρίτερα στην offseason. Χωρίς τίποτα να αποδείξει στους ανηλίκους, είναι κλειδωμένος για μια θέση στο ρόστερ της Opening Day.

Ο 23χρονος παίζει για την ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, χτυπώντας ένα . 960 home runs με τρία homer και οκτώ RBI σε έξι παιχνίδια. Είναι εξίσου εντυπωσιακός στην ανώτερη κατηγορία των ανηλίκων τις τελευταίες δύο σεζόν.

Ο Casas βλέπει την παράταση ως πρόσκληση από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ενώ πέτυχε μόλις 0,197 σε 95 παιχνίδια, αυτός ο χαμηλός μέσος όρος κτυπήματος συνοδεύτηκε από ένα ποσοστό 0,358 επί της βάσης, 20 τοις εκατό ποσοστό βαδίσματος και 113 OPS+, μαζί με πέντε homers και 12 RBI.

Με 55 χτυπήματα, 65 τσουβάλια, και . 273/. 382/. Η δύναμη και η ικανότητα χτυπήματος του Casas είναι σταθερές.

 

• Gunnar Henderson, Baltimore Orioles

Ανεξάρτητα από το πώς οι Orioles της Βαλτιμόρης αποφασίζουν να αναπτύξουν τους επιθετικούς Ramón Urías, Jorge Mateo και Adam Frazier, αναμένουν να δουν τον Gunnar Henderson στην κανονική αρχική ενδεκάδα τους στον άλτη του 2023.

Πριν χτυπήσει, ο 21χρονος αναδείχθηκε ως ένας από τους κορυφαίους παίκτες του μπέιζμπολ την περασμένη σεζόν. 259/. 348/. Αφού έκανε το ντεμπούτο του στο MLB στις 31 Αυγούστου, ξεκίνησε πολλά παιχνίδια στη δεύτερη βάση, στο shortstop και στην τρίτη βάση.

Το επιθετικό του ταβάνι τον καθιστά δυνητικό νικητή της χρονιάς στην AL Rookie. Θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρος από καλώδιο σε καλώδιο, παρόμοιο με τον Χούλιο Ροντρίγκες το 2022.

 

Υπάρχει κανόνας 45 μοιρών στο μπέιζμπολ;

Ναι, υπάρχει ένας κανόνας 45 μοιρών στο μπέιζμπολ. Το τρέξιμο ενάντια σε έναν αριστερόστροφο πίτσερ είναι ένα από τα πιο δύσκολα καθήκοντα που έχει ένας baserunner. Υπάρχουν πολλές πτυχές στη μελέτη των αριστερόχειρων στάμνων. Εδώ θα σταθώ σε μια λεπτομέρεια.

Γνωρίζουμε ότι οι αριστερόχειρες στάμνες πρέπει να υπακούουν στον κανόνα των 45 μοιρών. Μόλις ένας στάμνα ρίξει στο αρχικό πιάτο (όπως καθορίζεται από το δεξί του πόδι που ταξιδεύει 45 μοίρες από τη γραμμή που συνδέει το αριστερό του πόδι με την πρώτη βάση), δεν επιτρέπεται πλέον να ρίξει στην πρώτη βάση.

Οι συντηρητικοί δρομείς περιμένουν μέχρι οι αριστερόχειρες στάμνες να δεσμευτούν στο πιάτο. Να είστε προσεκτικοί με τις εξαιρέσεις στον κανόνα. Αν το δεξί πόδι ενός στάμνα πάει πάνω από το αριστερό, είναι στο σπίτι του. Σε αυτή την περίπτωση, ο δρομέας μπορεί συνήθως να πηδήξει πολύ πάνω από τον αριστερό.

 

Ποια ομάδα MLB έχει τα περισσότερα βραβεία Rookie of the Year;

Υπήρξαν 146 παίκτες στην ιστορία του MLB που κέρδισαν το βραβείο Rookie of the Year και καμία ομάδα δεν έχει κερδίσει περισσότερα από το Brooklyn/Los Angeles Dodgers. Ο πιο πρόσφατος Dodgers NL Rookie της Χρονιάς ήταν ο Bellinger, ο οποίος ψηφίστηκε ομόφωνα το 2017.

Ιδρύθηκε το 1940 από το Κεφάλαιο του Σικάγο του BBWAA, το βραβείο επέλεγε έναν αποδέκτη κάθε χρόνο από το 1940 έως το 1946. Το ROY έγινε εθνικό βραβείο το 1947, το οποίο κέρδισε η Τζάκι Ρόμπινσον του Μπρούκλιν.

Το Rookie of the Year απονεμήθηκε μόνο σε έναν παίκτη για δύο χρόνια, στη συνέχεια, το 1949, απονεμήθηκε σε έναν κάθε παίκτη στην Αμερικανική Λίγκα και στο NL και μετονομάστηκε σε Jackie Robinson Rookie of the Year τον Ιούλιο του 1987.

Οι Dodgers έχουν τις περισσότερες ομάδες Rookie της χρονιάς στην ιστορία του MLB με 18, διπλάσιες από τις επόμενες κοντινότερες ομάδες New York Yankees. Οι Oakland Athletics έχουν κερδίσει το βραβείο Rookie of the Year οκτώ φορές, ενώ οι Boston/Atlanta Braves έχουν επτά.

Οι νικητές του History of Dodgers Rookie of the Year

 

Jackie Robinson, 1947

Ο Ρόμπινσον έσπασε το χρωματικό φράγμα MLB στις 15 Απριλίου 1947 και συνέχισε με μια παραγωγική σεζόν στην οποία χτύπησε 0,297/.383/.427 με 31 διπλά και 12 όμοια. Ο Robinson οδήγησε επίσης το NL με 29 κλεμμένες βάσεις.

 

 

Don Newcombe, 1949

Ο Νιούκομπ, τότε 23 ετών, ολοκλήρωσε τη σεζόν με ρεκόρ 17-8 σε 38 αγώνες (31 εκκινήσεις) και ένα καλύτερο πέντε shutouts στο NL. Το 1956, έγινε ο πρώτος που κέρδισε ένα βραβείο Cy Young και ψηφίστηκε MVP NL την ίδια σεζόν.

Ο Newcombe ήταν ο παίκτης στην ιστορία του MLB που κέρδισε και τα τρία βραβεία και είχε ένα δαχτυλίδι World Series μέχρι που ο Justin Verlander πέτυχε αυτό το κατόρθωμα το 2017. Ο Newcomb πέθανε το 2019 σε ηλικία 92 ετών.

 

Joe Black, 1952

Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε μόνο δύο φορές σε 56 παιχνίδια της κανονικής περιόδου, ο Black κέρδισε τον Rookie of the Year και τερμάτισε τρίτος στην ψηφοφορία MVP. Ο δεξιόχειρας πήγε στο 15-4 με 15 αποκρούσεις, 2,15 ΕΠΟΧΗ, και ηγήθηκε των μεγάλων αφού συμπλήρωσε 41 αγώνες.

 

Jim Gilliam, 1953

Ένας δύο φορές All-Star στο τέλος της 14χρονης καριέρας του, ο Gilliam χτύπησε. Επιπλέον, έξι home runs & 21 κλεμμένες βάσεις. Έκανε επίσης ρεκόρ Rookie στο LA Dodgers με 100 βόλτες.

Φρανκ Χάουαρντ, 1960

Ο Χάουαρντ ήταν ο πρώτος παίκτης των Λος Άντζελες Ντότζερς που κέρδισε τον Ρούκι της Χρονιάς λόγω της επιρροής του μετά την ένταξή του στον σύλλογο από τους ανήλικους τον Μάιο της σεζόν του 1960. Έφτασε 0.268/.320/.464 σε 117 αγώνες με 15 διπλά, 23 homers και 77 RBI.

 

Jim Lefebvre, 1965

Ο Lefebvre είχε μια μέτρια χρονιά φτάνοντας τα 0.250/.337/.369 με 21 διπλά, τέσσερα τρίποντα, 12 home runs και 69 RBI. Ισοπαλίασε για το προβάδισμα της ομάδας με 12 homers.

 

 

 

 

Ted Sizemore, 1969

Τρία χρόνια αφότου έγινε ντραφτ από τους LA Dodgers στον 15ο γύρο, ο Σάιζμορ μπήκε στα μεγάλα. Στην εκστρατεία Rookie of the Year, χτύπησε 0.271/.328/.342 με 20 διπλά, πέντε τρίποντα, τέσσερα home runs και 46 RBI.

 

 

 

 

 

 

Rick Sutcliffe, 1979

Ο Σάτκλιφ ξεκίνησε το πρώτο νικηφόρο σερί τριών αγώνων για τους παίκτες των Dodgers για να κερδίσουν τον Rookie of the Year τουλάχιστον σε συνεχόμενα χρόνια. Στην πρώτη του σεζόν στο MLB, ο δεξιόχειρας έχει 17-10 με 3,46 ΕΠΟΧΗ σε 39 αγώνες (30 εκκινήσεις).

 

 

Steve Howe, 1980

Ένα χρόνο αφότου έγινε η επιλογή των Dodgers στον 1ο γύρο στο ντραφτ του 1979, ο Steve Howe εμφανίστηκε σε 59 παιχνίδια με 17 αποκρούσεις και 2,66 ERA.

 

 

Fernando Valenzuela, 1981

Η Valenzuela ξεκίνησε τη σεζόν του 1981 με οκτώ ολοκληρωμένους αγώνες στη σειρά, συμπεριλαμβανομένων πέντε τερματισμών, και γρήγορα γοήτευσε τους οπαδούς και το άθλημα. Η σεζόν κόπηκε σύντομα από χτυπήματα, αλλά το νότιο πόδι εξακολουθεί να είναι 13-7 με ΕΠΟΧΗ 2,48, 11 ολοκληρωμένους αγώνες και οκτώ κραυγές σε 25 εκκινήσεις.

Το 1981, η Valenzuela κέρδισε επίσης το βραβείο Cy Young.

 

 

Steve Sax, 1982

Ο Sachs σημείωσε 0.282/.335/.359 σε 150 αγώνες με 23 διπλά, επτά τρίποντα, τέσσερα home run και 49 κλεμμένες βάσεις, αντικαθιστώντας τον David Lopez ως βασικός δεύτερος παίκτης. Η νίκη του Sachs χάρισε στους Dodgers τέσσερα συνεχόμενα βραβεία Rookie of the Year, ένα ρεκόρ που αργότερα καταρρίφθηκε.

 

Eric Karros, 1992

Οι Dodgers ήταν φτωχοί συνολικά, αλλά ο Carlos επέστρεψε με 0,257/.304/.426 μέσο όρο, 30 διπλά, 20 home runs και 88 RBI. Ξεκίνησε το δεύτερο συνεχόμενο βραβείο Rookie of the Year των Dodgers και ήταν ο καλύτερος την τελευταία θητεία της ομάδας.

 

Mike Plazza, 1993

Ο Piazza ήταν ο μόνος κυνηγός των Dodgers που κέρδισε το βραβείο ROY και ήταν η πρώτη τους ομόφωνη επιλογή. Ο catcher του Hall of Fame σημείωσε 0.318/.370/.561 με 24 διπλά, 35 homers και 112 RBI σε 149 παιχνίδια. Τα 35 homers της Piazza ήταν ένα ρεκόρ πρωτάρης στο LA Dodgers που έσπασε ο Bellinger το 2017 και η σεζόν του 1993 σηματοδότησε την έναρξη έξι συνεχόμενων εμφανίσεων All Star.

 

 

Raul Mondesi, 1994

Η Mondesi, ένα δυναμικό ταλέντο και δύναμη στο σωστό πεδίο, χτύπησε τα 0.306/.333/.516 με 27 διπλά, 16 home runs και 56 RBI.

 

 

 

Hideo Nomo, 1995

Ο Nomo έχει μεγαλώσει πέρα ​​από την κληρονομιά του ως παίκτης γεννημένος στην Ιαπωνία, η κληρονομιά του με ρεκόρ 13-6 & 2,54 ERA σε 28 εκκινήσεις για τους Dodgers. Οδήγησε το NL με 236 χτυπήματα και τρία shutouts.

 

Todd Hollandsworth, 1996

Σηματοδοτώντας το τέλος πέντε διαδοχικών νικών Dodgers Rookie of the Year, ο Hollandsworth χτύπησε. Κλέψε βάση. Ο Hollandsworth κέρδισε τον Edgar Renteria των Florida Marlins για να κερδίσει το βραβείο, το οποίο ήταν λίγο απογοητευτικό.

 

Corey Seager, 2016

Ο Seeger σημείωσε 308/.365/.512 με 40 διπλά, πέντε τριπλά, 26 homers και 72 RBI σε 157 παιχνίδια, τερματίζοντας τη δεκαετία του franchise έλλειψης Rookie στη χρονιά. Ήταν το δεύτερο βραβείο Rookie of the Year για τους Dodgers, κερδίζοντας ένα ασημένιο μετάλλιο και τερμάτισε τρίτος στην ψηφοφορία MVP.

 

Cody Bellinger, 2017

Όπως και ο Seager την περασμένη σεζόν, ο Bellinger είναι μια ξεκάθαρη επιλογή για το Rookie of the Year. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε τη σεζόν με το Triple-A Oklahoma City και μπήκε στους Dodgers μόνο στα τέλη Απριλίου λόγω μιας σειράς τραυματισμών.

Ο Bellinger αρχικά αναμενόταν να έχει μόνο ένα σύντομο πέρασμα με την ομάδα, αλλά το παιχνίδι του τον κράτησε για πάντα στη σύνθεση. Έσπασε το ρεκόρ της Piazza για πρωτάρη στο σπίτι με 39.

 

Ποιος έχει τη μεγαλύτερη καριέρα στο MLB;

Είναι δύσκολο να μην αποτίσουμε φόρο τιμής στον παίκτη με τη μεγαλύτερη καριέρα στη Major League Baseball. Εξάλλου, το να μπεις στα μεγάλα πρωταθλήματα είναι δύσκολο και είναι εξίσου δύσκολο να μείνεις εκεί και να πετύχεις αρκετά.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάτι ιδιαίτερο για τους κορυφαίους παίκτες με τη μεγαλύτερη καριέρα στο μπέιζμπολ και τα περισσότερα παιχνίδια MLB που παίχτηκαν. Εκτός από την καλή απόδοση, πρέπει να παραμείνουν υγιείς και να αποφύγουν τραυματισμούς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αντικατάστασή τους.

 

Charlie Hough, season 25

Ως παίκτης αρθρώσεων, ο Charlie Hough έχει πιο εύκολο χρόνο να κολλήσει από ό,τι μερικοί από τους άλλους pitchers στη λίστα μας με τις μεγαλύτερες σταδιοδρομίες στο MLB. Άντεξε από το 1970 έως το 1994, περνώντας μια δεκαετία με τους Ντότζερς και μια δεκαετία με τους Ρέιντζερς πριν τελειώσει την καριέρα του στους White Sox & Marlins.
Επιλέχθηκε ως All-Star μόνο μία φορά, αλλά ο «χορός των αρθρώσεων» του απέτρεψε την ισορροπία των παικτών για αρκετή ώρα ώστε ο Hough να παίξει για 25 χρόνια, φτάνοντας στους 216 με 3,75 ERA.

 

Eddie Collins, 25 seasons

Ο Έντι Κόλινς είχε μια μακρά καριέρα από το 1906 έως το 1930, μια εποχή μεγάλων νικών και έξι δακτυλίων World Series. Ήταν μέλος των Philadelphia Athletics όταν κέρδισαν πρωταθλήματα το 1910, το 1911 και το 1913. Το 1917, κέρδισε άλλον έναν τίτλο με τους White Sox.
Ο Κόλινς επέστρεψε στο Στίβο αφού κέρδισε διαδοχικούς τίτλους World Series το 1929 και το 1930. Αυτό τον κάνει τον μοναδικό παίκτη που δεν είναι Γιάνκι που κέρδισε πέντε τίτλους World Series με την ίδια ομάδα. Το Collins δεν είναι μόνο για joyrides. έχει 3.315 επιτυχίες καριέρας και ένα . 333 μέσο όρο σταδιοδρομίας. Ο Κόλινς κέρδισε επίσης διακρίσεις MVP το 1914 και οδήγησε το AL σε κλεμμένες βάσεις τέσσερις φορές.

 

Bobby Wallace, 25 seasons

Ο Μπόμπι Γουάλας ήταν ένας μεγάλος χρονόμετρο που έπαιξε 25 σεζόν στα μεγάλα πρωταθλήματα από το 1894-1918. Πέρασε τα πρώτα του πέντε χρόνια με τους Cleveland Spiders & την υπόλοιπη καριέρα του στο St. Louis, παίζοντας για τους Browns and Cardinals.
Θεωρείται ο καλύτερος βραχίονας της γενιάς του. Πριν ο Omar Vizquel καταρρίψει το ρεκόρ του το 2012, ήταν ο γηραιότερος παίκτης shortstop στους μεγάλους. Ο Γουάλας ήταν ένας . 268 χτυπητής με περισσότερες από 2.300 νυχτερίδες.

 

Jim Kaat, season 25

Ο Τζιμ Κάατ είναι από τους λίγους πονηρούς αριστερούς που έχουν μεγάλη καριέρα στα μεγάλα πρωταθλήματα. Έπαιξε από το 1959 έως το 1983, για 25 σεζόν, παρά το Pitching για μόλις πέντε franchise. Ενώ ήταν All-Star μόνο τρεις φορές στην καριέρα του, ο Kaat κέρδισε 16 συνεχόμενα χρυσά γάντια από το 1962 έως το 1977, καθιστώντας τον τον Greg Maddux της γενιάς του.
Το 2022, τα επιτεύγματά του θα αναγνωριστούν τελικά όταν η επιτροπή Golden Days Era τον εκλέξει στο Hall of Fame.

 

Rickey Henderson, 25 seasons

Είναι δύσκολο να βγάλεις τον Ρίκι Χέντερσον από τη στιγμή που είναι στη βάση και είναι δύσκολο να τον βγάλεις όταν είναι στο μπέιζμπολ.
Από το 1979 έως το 2003, ο Χέντερσον έπαιξε 25 σεζόν για εννέα οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων πολλαπλών θητειών με τους Oakland Athletics. Ο Χέντερσον όχι μόνο ήταν σπουδαίος παίκτης, αλλά ήταν αναμφισβήτητα ο καλύτερος αρχικός παίκτης και κλέφτης βάσης στην ιστορία του MLB.
Συνήθως, σκεφτόμαστε τους γρήγορους παίκτες που φθείρονται με την ηλικία, αλλά όχι ο Χέντερσον.
Έμεινε για πάνω από 20 χρόνια, έπαιξε σε υψηλό επίπεδο και ήταν 10 φορές All-Star, για να μην αναφέρουμε τον MVP του 1990. Λόγω της μακροζωίας του, είναι ο ηγέτης όλων των εποχών στο MLB σε κλεμμένες βάσεις και σκοράρισμα. Συγκέντρωσε επίσης περισσότερες από 3.000 επιτυχίες και σημείωσε ρεκόρ μίας σεζόν με 130 κλεμμένες βάσεις, γι’ αυτό ήταν και μέλος της ψηφοφορίας του Hall of Fame στον πρώτο γύρο.

 

Jamie Moyer, season 25

Ο Jamie Moyer είναι ο πιο πρόσφατος παίκτης στη λίστα με τις μεγαλύτερες σταδιοδρομίες του μπέιζμπολ. Έπαιξε για 25 σεζόν και, το 2012, έγινε ο γηραιότερος pitcher που κέρδισε έναν αγώνα MLB.
Ο Moyer έπαιξε για οκτώ ομάδες για 25 χρόνια, κερδίζοντας 269 παιχνίδια με 4,25 ERA καριέρας. Έκανε μόνο μία ομάδα All-Star, οπότε η καριέρα του δεν ήταν θεαματική. Όμως, παρόλο που είναι πολύ μεγάλος για να πετάει ιδιαίτερα δυνατά, ο Moyer έχει βρει έναν τρόπο να απομακρύνει τους παίκτες με επιδεξιότητα και ακριβή έλεγχο, οπότε είναι αξιοθαύμαστο που άντεξε τόσο πολύ.

 

Deacon McGuire, 26 season

Αν θέλετε να θυμηθείτε τις 26 σεζόν του Deacon McGuire στα μεγάλα, πρέπει να γυρίσετε το ρολόι πίσω. Ο McGuire ήταν catcher, γεγονός που έκανε τον τέταρτο του αιώνα του στις μεγάλες εταιρείες ακόμα καλύτερο.
Ήταν ένας ανθεκτικός catcher, κάτι που του επέτρεψε να κάνει πολλά ρεκόρ, συμπεριλαμβανομένων των ασίστ στο παιχνίδι, των κλεμμένων βάσεων και των κλεμμένων βάσεων, τα οποία έχουν μείνει όλα στα βιβλία ρεκόρ. Στις 26 σεζόν του, ο ΜακΓκουάιρ έπαιξε επίσης σε 11 διαφορετικές ομάδες, χτυπώντας. 278 και σημείωσε 1.748 χτυπήματα και 45 home run.
Όχι μόνο έκανε το χειρουργείο που φέρει το όνομά του, αλλά οι 26 σεζόν του κάνουν τον Tommy John μία από τις μεγαλύτερες σταδιοδρομίες στο MLB.
Φυσικά, στη μακροζωία του προσθέτει το γεγονός ότι υποβλήθηκε στην ομώνυμη επέμβαση και θα μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του παρότι έχασε μια ολόκληρη σεζόν. Θυμηθείτε, ο John ήταν αρχάριος της Open Day το 1966 και το 1989, κάτι που λέει όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη διάρκεια της καριέρας του.
Ωστόσο, δεν ήταν μια καριέρα στο Hall of Fame, καθώς ο John χρειάστηκε 26 σεζόν για να σημειώσει 288 νίκες, την τρίτη θέση μεταξύ των pitchers εκτός του Cooperstown.

 

Cap Anson, 27 seasons

Ο Cap Anson ήταν ένας από τους πρώτους αληθινούς σούπερ σταρ στους μεγάλους, για να μην αναφέρουμε ότι είχε μια από τις μεγαλύτερες σταδιοδρομίες του μπέιζμπολ. Έπαιξε 27 σεζόν από το 1871-1897 ενώ πέρασε πάνω από μια δεκαετία στο τέλος της καριέρας του ως παίκτης/προπονητής.
Ο Άνσον πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του με αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Cubs. Κατέχει ακόμη πολλά από τα ρεκόρ του franchise. Ήταν 1ος βασικός και σταθερός χτυπητής, κτυπώντας.
Είχε τριακόσια τριάντα τέσσερα για την καριέρα του και κέρδισε δύο τίτλους.
Δώστε στον Anson λίγο έπαινο, ωστόσο. Σε αρκετές περιπτώσεις, αρνήθηκε να παίξει με μαύρους παίκτες και έγινε μια φυσιογνωμία με επιρροή στο διαχωρισμένο μπέιζμπολ μέχρι που η Jackie Robinson έσπασε το χρωματικό φράγμα 50 χρόνια μετά την τελευταία σεζόν του Anson.

 

Nolan Ryan has 27 seasons

Με τα σημερινά δεδομένα, οι 27 σεζόν του Nolan Ryan στις μεγάλες εταιρείες είναι θαυματουργές. Είχε τη μεγαλύτερη σταδιοδρομία στο MLB και ήταν κορυφαίος στάμνας που έριξε τακτικά πάνω από 100 μίλια την ώρα στην ακμή του.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σκληρών στάμνων που σβήνουν γρήγορα ή δεν μπορούν να βγάλουν το κουρκούτι μόλις πέσει η ταχύτητά τους. Αλλά το τελευταίο βήμα της καριέρας του Ryan ήρθε στα 98 mph, και ήταν στα 46 του.
Ο Ryan έκανε το ντεμπούτο του τον Σεπτέμβριο του 1966 και το τελευταίο του ξεκίνημα τον Σεπτέμβριο του 1993. Κατέληξε να σκίσει το ACL του σε αυτό που υποτίθεται ότι ήταν η τελευταία του σεζόν, μειώνοντας τα δύο ξεκινήματα της καριέρας του. Πέρα από αυτό, ο Ράιαν ήταν ένα φυσικό θαύμα, έπαιξε για 27 σεζόν και έριξε επτά μη-χιτέρ, και τα δύο ρεκόρ MLB.
Η μακροζωία του βοήθησε επίσης τον Ράιαν να σημειώσει πολλά άλλα ρεκόρ που μπορεί να μην καταρριφθούν ποτέ, συμπεριλαμβανομένων 5.714 χτυπημάτων σταδιοδρομίας.