Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς δεν συγκρίνεται με τον Μάικλ Τζόρνταν

Ο Μάικλ Τζόρνταν έφυγε από το ΝΒΑ μετά τη σεζόν 1997-98. Από τότε, αναζητούμε τον διάδοχό του, τον παίκτη που θα έπαιρνε τη θέση του ως ο καλύτερος στο παιχνίδι — και ενδεχομένως να τον ξεπεράσει.

>> Οι καλύτερες στοιχηματικές ιστοσελίδες στην Κύπρο (2024)

Ο MJ είχε έναν διάδοχο όταν ο ΛεΜπρόν Τζέιμς μπήκε στους Μαϊάμι Χιτ, ανέπτυξε έναν άλτη και ανέπτυξε ένα μετά τον αγώνα. Κανένας αθλητής δεν δημιούργησε ένα χάσμα σαν τον Ιορδάνη μεταξύ του ίδιου και των συναδέλφων του.

Ο Shaq δεν μπορούσε να το βγάλει.

Στις αναμνήσεις μας, ο Shaquille O’Neal ήταν ένα ασταμάτητο θηρίο στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ωστόσο, κέρδισε μόνο ένα MVP της κανονικής σεζόν και περιοριζόταν τακτικά λόγω τραυματισμών και βολών από ελεύθερες βολές. Αυτό ήταν αδύνατο για τον Kobe.

 

 

Ο Κόμπι Μπράιαντ πέτυχε 81 πόντους σε ένα παιχνίδι, είχε 35 πόντους κατά μέσο όρο για μια σεζόν και μιμήθηκε τη στάση του Τζόρνταν «Είμαι τρελός, αλλά είναι επειδή θέλω να κερδίζω, άρα είναι καλό». Ποτέ όμως δεν κυριάρχησε στο υπόλοιπο πρωτάθλημα. Μόλις κέρδισε ένα βραβείο MVP και δεν μπόρεσε καν να βγει από τον 1ο γύρο πριν έρθει ο Πάου Γκασόλ. Ο Steve Nash έχει περισσότερους MVP από τον Kobe, ωστόσο κάποιος άλλος πρόκειται να τον συγκρίνει με τον Jordan. Ακόμη και ο MJ, ο οποίος έπαιζε στους Washington Wizards στις αρχές της δεκαετίας του 2000, δεν μπορούσε να πετύχει.

Ο ΛεΜπρόν είναι ο μόνος που έχει απομείνει.

Ο Κόμπι είναι εκπληκτικός, ο Κέβιν Ντουράντ είναι υπέροχος και βελτιώνεται, ο Τζέιμς Χάρντεν μπορεί να σκοράρει και ο Καρμέλο Άντονι μπορεί να σκοράρει — αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο ΛεΜπρόν Τζέιμς είναι πάνω από όλους στο πρωτάθλημα.

Ένας παίκτης δεν ήταν τόσο μπροστά από τους συνομηλίκους του μετά τον Μάικλ Τζόρνταν. Έτσι, φυσικά, όλοι θέλουν να μάθουν: Είναι ο LBJ καλύτερος από τον Michael Jordan; Τι πρέπει να κάνει για να τον προσπεράσει ως ο καλύτερος όλων των εποχών;

Αυτή είναι μια καλή συζήτηση.

Αλλά είναι σαν να συγκρίνεις τα μήλα με…καλά, κάτι πολύ διαφορετικό από τα μήλα.

Ο Τζόρνταν θα είναι πάντα ο Τζόρνταν και ο ΛεΜπρόν θα είναι πάντα ο ΛεΜπρόν. Ο Τζόρνταν είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών. Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς μπορεί να αποδειχθεί ο τέλειος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών. Ωστόσο, δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Ο Τζόρνταν έπαιζε μπάσκετ με εκδίκηση. Το περίφημο ένστικτό του για τη δολοφονία μπορεί να ήταν υπερβολικό (θυμηθείτε, μια φορά πέτυχε μια ελεύθερη βολή σε έναν αγώνα με κλειστά μάτια ενώ πείραζε τον Dikembe Mutombo), αλλά παρακολουθήστε οποιοδήποτε vintage παιχνίδι πλέι οφ Τζόρνταν και θα δείτε τη συνεχή δράση του, τη συνεχή συμμετοχή του, και συνεχής κατανάλωση ενέργειας.

Στην άμυνα, θα πιάσει το χέρι του στην πάσα για να δημιουργήσει ανατροπή, μετά θα βουτήξει εκτός ορίων στην άλλη άκρη για να σώσει την παράξενη πάσα ενός συμπαίκτη του, θα πάρει την μπάλα πίσω και θα βρει έναν άλλο συμπαίκτη για ένα κόρνερ τρία.

Θα σουτάρει, θα χάσει, θα μαζέψει το ριμπάουντ, θα επανέλθει και θα του γίνει φάουλ.

Θα μαλώσει έναν συμπαίκτη για μια αμυντική γκάφα, στη συνέχεια θα φέρει τη μπάλα κάτω και θα εντοπίσει αμέσως αυτόν τον παίκτη για ένα ανοιχτό άλμα.

Ο Τζόρνταν έχασε 10 από τα 11 τελευταία του σουτ στον 7ο αγώνα των Τελικών της Ανατολικής Περιφέρειας του 1998 εναντίον των Ιντιάνα Πέισερς. Ωστόσο, η ομάδα του κέρδισε ακόμα, επειδή η επίμονη δραστηριότητά του φθείρωσε τους Πέισερς και στα δύο άκρα, επιτρέποντας στους Μπουλς να τους ξεπεράσουν.

Τα παιχνίδια του Τζόρνταν, ιδιαίτερα αυτά από την αρχή της καριέρας του, ακολουθούν πάντα το ίδιο μοτίβο. Ξοδεύει τα πρώτα 6 λεπτά του παιχνιδιού αναβάλλοντας, αναβάλλοντας και προσπαθώντας να εμπλέξει τους συμπαίκτες του. Και μετά θα κάνει δύο ακόμα σουτ επειδή είναι ανοιχτό και μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, θα έχει σκοράρει 10 πόντους. Σχεδόν δεν μπορεί να σταματήσει τον εαυτό του.

Ο Τζόρνταν έπαιξε μπάσκετ τόσο σκληρά που διαμόρφωσε το παιχνίδι σύμφωνα με την επιθυμία του. Ο Τζόρνταν κυριάρχησε στο μπάσκετ.

Ο ΛεΜπρόν πρέπει να το κάνει αυτό περιστασιακά.

Κατά καιρούς ασκεί όλη του τη θέληση και την ενέργειά του για να κερδίσει ένα παιχνίδι. Έτσι κέρδισε τον αγώνα 6 των τελικών του NBA του 2013. Ο ΛεΜπρόν κέρδισε εκείνο το παιχνίδι παρά το τρίποντο του Ρέι Άλεν με πέντε δευτερόλεπτα να απομένουν. Από την άλλη πλευρά, ο ΛεΜπρόν έχει τέλειο timing για το πότε θα αφήσει να χάσει τον εσωτερικό του Τζόρνταν, ενώ ο Τζόρνταν ήταν πάντα ο Τζόρνταν.

Ο ΛεΜπρόν δεν κατακτά το μπάσκετ. Ο ΛεΜπρόν το λύνει.

Όταν αναπτυχθεί, ο LBJ θα γίνει ο ιδανικός μπασκετμπολίστας. Αν σουτάρει καθόλου, κάνει μόνο καλά σουτ. Κάνει φανταστικές πάσες. Υποστηρίζει τον παίκτη που πρέπει να σταματήσει περισσότερο. Όταν παίζει άμυνα εκτός μπάλας, τοποθετείται άψογα, μερικές φορές τόσο τέλεια που η μπάλα δεν φτάνει ποτέ στην πλευρά του στο γήπεδο.

Εργάζεται για να γίνει ειδικός στο παιχνίδι, ώστε κάθε κίνηση που κάνει να είναι σωστή και ο αγώνας μπάσκετ κάνει όλη τη δουλειά για αυτόν.

Όχι επειδή είναι τεμπέλης, αλλά επειδή προσπαθεί να κάνει την ιδανική πάσα, να πηδήξει στην τέλεια λωρίδα πάσας ή να κάνει το τέλειο σουτ, ο ΛεΜπρόν θα φαίνεται να είναι στο cruise control για μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Κοιτάζει τις γωνίες. Παρακολουθεί τις μόδες.

Κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, στηρίζεται στην άμυνα ή παίζει πολύ παθητικά στην επίθεση; Αυτό δεν είναι παθητικότητα. Δίνει συνεχώς προσοχή, πειραματίζεται και επεξεργάζεται στρατηγικές για να ελέγχει τις επιθετικές κατοχές χωρίς να αγγίζει την μπάλα ή να σηκώνει το δάχτυλο για να κερδίσει παιχνίδια.

Από το πρώτο έως το τρίτο παιχνίδι των πρωταθλημάτων του 2013, ο ΛεΜπρόν δεν ήταν διστακτικός.

Έκανε ερωτήσεις καλύτερα για να καταλάβει τη σειρά και τις πιθανότητες επιτυχίας του. Πολλοί ξεχνούν ότι ο Τζέιμς συνέβαλε μόνο με 17 πόντους και το ιδανικό μπλοκ την ιδανική στιγμή στην αποτυχία των Χιτ στο Game 2. Οι Χιτ χρειάστηκαν μόνο αυτό για να σηκώσουν ατμό και να χτυπήσουν τους Σπερς.

Τα στατιστικά δεν είναι το ζητούμενο. Ο Τζέιμς μπορεί να πετύχει τον παράδεισο του μπάσκετ χωρίς να έχει μέσο όρο τριπλ-νταμπλ. Η τέλεια απόδοση του ΛεΜπρόν θα ήταν να κερδίσουν οι Χιτ με 103-94, ενώ ο Τζέιμς κάνει μερικά εξαιρετικά σουτ, παίζει άψογη άμυνα βοήθειας και στήνει μερικά κρίσιμα σκριν. Δεν απαιτείται καν να συνδεθεί σε κανένα από τα πλάνα. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι εκείνοι οι σφαίρες, όταν εκτοξεύτηκαν, ήταν οι ιδανικοί για να εκτοξευθούν υπό τις περιστάσεις.

Όταν η ομάδα του αντιμετωπίζει προβλήματα και είναι απαραίτητος, ο ΛεΜπρόν θα μεταβεί στη λειτουργία του Μάικλ Τζόρνταν. Για παράδειγμα, στο τέλος του περσινού αγώνα των Σικάγο Μπουλς που τελείωσε το σερί 27 νικών τους, ο ΛεΜπρόν χτύπησε τον Κερκ Χίνριχ για να μπορέσει να οδηγήσει στο καλάθι, να χτυπήσει το σουτ του και να πάρει τη μπάλα πίσω κάθε φορά στο γήπεδο.

Αλλά εκτός από αυτό, αφήνει το παιχνίδι να του έρθει με την απόλυτη έννοια.

Ο Τζόρνταν δεν προσπάθησε ποτέ να γίνει ο τέλειος παίκτης.

Μάλλον το σκέφτηκε ελάχιστα. Ήταν πολύ απασχολημένος με την προσπάθεια να κερδίσει αγώνες μπάσκετ σκοτώνοντας τον εαυτό του και στα δύο άκρα. Ήθελε να είναι ασταμάτητος παρά άψογος. Ήταν αποτελεσματικός, αλλά η αποτελεσματικότητά του ήταν υποπροϊόν του μεγάλου ταλέντου του και της αποφασιστικότητάς του να πετύχει. Κέρδισε και αυτός.

Ο Τζέιμς προσπαθεί να παίξει τον ιδανικό αγώνα μπάσκετ για να είναι αποτελεσματικός. Για τον Τζόρνταν δεν υπήρχε «φτωχό σουτ», καθώς ο Τζόρνταν έκανε το σουτ. Όμως ο Τζέιμς έχει εργαστεί για να εξαλείψει τις «κακές βολές» από το οπλοστάσιό του τις τελευταίες αρκετές σεζόν. Και βοήθησε στη νίκη του.

Ο Τζόρνταν και ο Τζέιμς μοιράζονται το χαρακτηριστικό ότι κυριάρχησαν στο ΝΒΑ στις αντίστοιχες εποχές τους. Θα το αναφέρουμε σε δέκα χρόνια ως την εποχή του ΛεΜπρόν, ακόμα κι αν ο Τζέιμς δεν κερδίσει ποτέ άλλο πρωτάθλημα. Χρειάζεται να αναφέρω τον Jordan ή τους έξι τίτλους; Οι δέκα τίτλοι για σκοράρισμα; Πέντε MVP; Το βραβείο αμυντικού παίκτη της χρονιάς;

Αλλά αυτή η υπεροχή είναι το μόνο κοινό τους.

Δεν είναι μόνο ότι ο Τζέιμς και ο Τζόρνταν έχουν διαφορετικά, αν και αλληλοεπικαλυπτόμενα, σετ δεξιοτήτων ως παίκτες. Παίρνουν μια εντελώς πρωτότυπη προσέγγιση στο παιχνίδι. Ωστόσο, είναι και οι δύο εξαιρετικοί παίκτες αλλά είναι διαφορετικών μορφών.

Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος Μάικλ Τζόρνταν. Παρά το γεγονός ότι πέρασαν ολόκληρη την καριέρα τους προσπαθώντας να μιμηθούν τον Jordan, ο Dwyane Wade και ο Kobe Bryant κατάφεραν μόνο να τον κολακέψουν. Και αν εμφανιστεί ποτέ ένας αντιγραφέας του ΛεΜπρόν Τζέιμς – ένας τύπος που επιδιώκει την τελειότητα στο μπάσκετ με τον ίδιο τρόπο που κάνει – θα το κάνει εντελώς διαφορετικά και πιθανότατα δεν θα το κάνει επίσης.

Ο ΛεΜπρόν δεν θα πιάσει ποτέ τον Τζόρνταν, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει. Κάνει πράγματα στο μπάσκετ που δεν ξέραμε ότι μπορούν να γίνουν.

Και είναι εντάξει αν οι άνθρωποι στο μέλλον τον θεωρούν ως τον καλύτερο άνθρωπο ποτέ. Ωστόσο, δεν είναι ακόμα ο Τζόρνταν.