En İyi Beyzbol Oyuncusu Kimdir?

Ruth George Herman Jr., spora en çok hakim olan beyzbol oyuncusuydu. Sporuna, bir sporcunun başka hiçbir sporda asla başaramadığı bir şekilde hakim olduğuna dair iyi bir argüman var.

Oyun, küçük top çağından evden kaçma dönemine geçerken, Ruth vuruş geçit törenine liderlik etti; Oyun değişirken geldi. Ama o sadece ev koşuları için bir makine değildi. O çok, çok daha fazlasıydı.

Bambino’nun bir spor olarak beyzbol için önemi abartılamaz. Özellikle Kükreyen Yirmiler için çok uygun olan gerçek bir süperstar kişiliğe sahip, hayattan daha büyük bir karakterdi. Küresel ünü spora taze ve yaygın bir ilgi getirdi.

Ama daha da önemlisi, Ölü Top Çağı’ndan sonra Canlı Top Çağı’nı başlatan beyzbol oyuncuları arasında bir öncüydü. En iyi eserini ürettiği on yıl, atış ve vuruşta değişiklikler gördü ve varlığı, bu değişiklikleri sonsuza dek etkiledi.

Vurucu Ruth.

Bir kariyerdeki ev koşularının sayısı ve 60 ev koşusu ile efsanevi 1927 sezonu herkes tarafından iyi bilinir. Ruth’un 1918’de yarı zamanlı sağ saha ve yarı zamanlı atıcı oynarken sadece 95 maçta 11 sayı ile Amerikan Ligi’ne liderlik etmesi az bilinen bir gerçektir. Veya bir sonraki sezon sadece 130 maçta oynadığını ancak yine de 35 yıllık ev koşusu rekorunu kırmayı başardığını.

Örneğin, sonraki sezon, Yankees için tam zamanlı olarak dış sahada oynarken, neredeyse tekrar ikiye katlandı ve duyulmamış bir 54’e ulaştı. Ardından, 59 ile 1921’de bir kez daha kendini aştı.

1927’de 60 yaşına geldiğinde, tarihin en güçlü vurucusunun kim olduğuna dair hiçbir soru yoktu.

Ama bunu bağlam içinde ele alalım. 1919’da Ruth 29 home run yaptığında, tüm Büyük Liglerde yalnızca 447 home run yapıldı. Ruth’un 29 ev koşusu, tüm MLB ev koşularının% 6’sını oluşturuyordu. Büyük Liglerde 2012’de 4934 iç saha koşusu yapıldı; Yankees, 245 vuruş, toplamın% 6’sı veya 296 ev koşusu ile tüm takımlara liderlik etti.

Ruth’un 59 sayı ile ev koşusu rekorunu bir kez daha kırdığı 1921 yılına atlayın; o yıl, Major League oyuncuları bu sert, beyaz toplara, bir zamanlar Dead Ball döneminin yumuşak gri topuna vurduklarından çok daha sık vurmaya başladılar ve o yıl 937 topa vurdular, bu iki yıl önceki sayının iki katından fazla. Buna rağmen, Ruth toplamın yalnızca %6’sını oluşturuyordu.

Canlı Top döneminde gözle görülür şekilde daha sık hale gelmelerine rağmen, ev koşuları sık sık varsaydığımızdan daha az yaygındı. 1921’de Yankees, en çok MLB’de olmak üzere 134 home run yaptı ve başka hiçbir takım 90’a ulaşmadı. 2012’de, yalnızca beş takım 134’ten daha az home run yaptı ve ortalama takım 164’e ulaştı.

Ruth, 1921’de takımlar için lig ortalaması olan 59 home run yaptı.

Ruth, güç sayılarına dayalı olarak paketin o kadar önündeydi ki, onu yeterince tanımlamak için yeterli üstünlük yok gibi görünüyor.

Saf Vurucu Ruth.

Ancak Bambino, ham güçten daha fazlasını sunuyordu. Mükemmel vuruş becerileri de vardı.

Ruth, .342 ile tüm zamanların en iyi 10. kariyer vuruş ortalamasına sahip. Sekiz kez .393’e ulaştı, 1924’te .378 ortalamayla bir vuruş şampiyonluğu kazandı ve 1923’te Harry Heilmann’ın .403’ünden sonra ikinci oldu.

Ruth beş kez Majors’ı grevlerde yönetti, ancak bağlantı kurmanın ve topu oyuna sokmanın hâlâ değerli yetenekler olduğu bir sporda bir sezonda asla 100’den fazla gol atamadı. Çoğu çağdaş tembel, K’lerini üç haneli rakamların altında tutmayı tercih ederdi.

Koşucu Ruth.

İnsanlar, Babe’i düşündüklerinde genellikle sosisli sandviç, viski ve puro içen tombul bir adam hayal ederler. Bununla birlikte, kariyerinin çoğu için oldukça iyi durumda kaldı. Oyun ağırlığı, Baseball-Reference.com’da 215 lbs olarak listeleniyor ve bu, 6’2″ bir atlet için aşırı değil.

Sık sık çiftler için ligi ilk üçte bitirdi, sekiz kez ligin skor tacını aldı, dört kez bir sezonda en az on üçlü vurdu ve beş kez bir seferde en az on üs çaldı.

Kuşkusuz, akıllıca olacağından çok daha sık koştu. 1923’te kariyerinin zirvesi olan 17 üssü çaldı. Ek olarak, o yıl 21 kez tutuklandı ki bu, herhangi bir standarda göre kötü bir rakam.

Ruth, 1926 Dünya Serisinin 7. Oyununda ikinci üssü çalmaya çalışırken atıldı ve Rogers Hornsby’nin St. Louis Cardinals’ına bir zafer kazandırdı. Çalınan üsler için kariyer toplamları, yüzde 50’lik bir başarı oranından daha iyi. Kazanan takım St. Louis Cardinals’dı.

Ama nihayetinde Ruth, temel yollarda pek bir sorumluluk değil. İstatistikleri, koşmak ve gol atmak için hıza ve çevikliğe sahip olan ve koşmaktan gerçekten zevk alan bir adam gösteriyor.

Fielder Ruth.

Ruth’un döneminden bazı rakamların hala dahil edilmesi gerektiğinden, bir oyuncunun savunma yeteneğini değerlendirmek zor olabilir, ancak bildiğimiz şey şu.

Ruth, dış sahada .968’lik bir saha yüzdesi ile lig ortalamasından (dot966) biraz daha iyi performans gösterdi. 1920 sezonunda 21 asistle, 11 sayı 3 asist ortalaması sayesinde sürekli olarak ligde ilk beşte yer aldı. 1924 ve 1928’de Range Factor’da ligde iki kez birinci oldu. 2.07 olan kariyer aralığı faktörü, lig ortalaması olan 2.35’in biraz altında.

Ruth’un bazı çağdaşlarından biraz daha az menzili var ama stiliyle oynayabiliyor ve harika bir kolu var. Majors’a ilk girdiğinde bir atıcı olduğu ve dış saha yeteneklerini yakalaması gerektiği düşünüldüğünde, bu yersiz görünmüyor. Ayrıca, bir zamanlar atıcı olduğu için en iyileriyle atış yapabildiğini de takip ediyor.

Sürahi Ruth.

Kanıtın geri kalanının hala bunu yapması gerekiyorsa, kendisini rekabetten ayırdığı yer burasıdır.

Babe Ruth, MLB’deki ilk çıkışını Boston Red Sox ile sürahi olarak yaptı. Ve herhangi bir şaka da değil.

Babe, beş yıl boyunca Red Sox rotasyonunun müdavimiydi ve bu süre zarfında bir ERA şampiyonluğu kazandı (1916’da 1.75) ve hem galibiyetlerde hem de WHIP’te ilk 10’da üç kez yer aldı.

Galibiyet yüzdesi, kariyeri sona erdiğinde tüm zamanların en iyi 11.’siydi – doksan dört kariyer zaferi ve 671 oyuncu arasında tarihteki en iyi 17. ERA (2.28).

Sezon sonrası onun daha da iyi performans gösterdiğini gördü.

İki Dünya Serisi maçında atıcı olarak üç başlama yaptı, her birini kazandı ve saçma bir 0 sayılık 87 ERA kaydetti. Yol boyunca, 29 + 7 vuruş atarak bir koşuya izin vermeden en uzun mesafe için bir Dünya Serisi rekoru kırdı.

Whitey Ford’un nihayet kırdığı 1961 yılına kadar, bu rekor 40 yıldan fazla sürdü.

Sox onu tepede tutsaydı, Babe Ruth’un hücum potansiyelini göremeyebilirdik, ancak bir atıcı olarak, Hall of Fame için bir kilit olurdu ve muhtemelen 300’den fazla oyun kazanırdı.